TOUR DU MORVAN DAG 4
Traject Crot Morin - Gorges de la Canche - Roussillon-en-Morvan - Dront 21 Km

[IMAGE]
Van Fontaine St. Jean naar Roussillon-en-Morvan

Vandaag hebben we een pittige etappe voor de boeg. Op naar Dront ons eindpunt om er de auto van Lorenz te parkeren bij de Gîte d'Étape. Vanuit Château-Chinon naar Arleuf en voor Le Pommey de D978 verlaten om via Corcelles en Athez naar het gehucht Dront te rijden. Daarna terug naar Crot Morin. Maar in het gehucht met zijn smalle straatje is nauwelijks plaats. Een vriendelijk oud vrouwtje, dat al druk doende is om in de keuken het middageten klaar te maken, de geur van gebraden vlees prikkelt onze neuzen, staat ons toe de auto op haar erf te stallen.

We vertrekken vanuit Crot Morin en lopen de geel-rode markering van de Tour du Morvan na in oostelijke richting over de Chemin de Glenne. Het is in feite niet meer dan een karrenspoor. We zitten hier op 550 meter hoogte en dit blijft zo de eerste paar kilometer. In zuidelijke richting hebben we zicht op het Bois du Roi. De eerste twee boswegen naar links negeren we, maar de derde weg naar links slaan we in. Als we op de splitsing komen met de oude route van de Tour du Morvan, besluiten we om niet voor die oude route te kiezen die ons over de Roches de Glenne brengt. Door een geschil met de boseigenaren was men gedwongen de route om te leggen en wel onderlangs de Roches des Glenne, een rotsformatie gelegen aan die oude route van de Tour du Morvan.

[IMAGE]
Crot Morin - Chemin de Glenne
Zo stevenen we direct af op Le Crot-aux-Meuniers en krijgen dan in zuidelijke richting goed zicht op de Roches des Glenne. De rotsige formaties steken recht omhoog boven de bomen uit waarop ergens de restanten van een kasteeltoren zijn te vinden. Restanten van muurtjes duiden erop dat hier eens mensen hebben gewoond die landbouw en veeteelt bedreven. In Le Crot-aux-Meuniers hebben we enige discussie over de te lopen route. Volgens de kaart moeten we direct omhoog in noordelijke richting door het bos om na enkele kilometers uit te komen op de D179. Dit staat aangegeven als een pittige klim. Maar de markering is niet goed duidelijk en zo verlaten we het dorp naar het noordoosten. Hier is de route wel bewegwijzerd met borden en markeringen. Na de laatste huizen gaat het asfalt over in een goed begaanbaar bospad, dat geleidelijk klimt tussen de eiken en beuken. Dit is het typische, oorspronkelijke boslandschap van de Morvan. We lopen ten westen van het dal met de Ruisseau des Vernottes met het Bois de la Bretache.

Na goed 3 kilometer bereiken we een kruispunt van paden. Tijd voor een lunchpauze. Hier vinden we een duidelijke markering die ons de weg wijst naar Gorges de la Canche. Het brede bospad dat we in westelijke richting moeten volgen, staat op de kaart vermeld als Chemin de la Croix des Trois Lieues Ventes. Een hele mond vol voor een karrenspoor dat langs het Fôret Dominiale de Glenne loopt. Uiteindelijk bereiken we de D179 bij de piepkleine Barrage de la Canche, aan het V-vormige kloofdal van de Canche, bekend onder de naam Gorges de la Canche.

[IMAGE]
Rotsformaties Gorges de la Canche
Een houten bord met het opschrift 'Circuit pédestre des Gorges de Ia Canche' geeft het begin van een voetpad door de kloof van het riviertje de Canche aan. Het soms steile dal is omringd door rotsen en bossen met een begroeiing van gele brem tussen de naald- en loofbomen en staat te boek als een van de interessantste wandelingen die men in de Morvan kan maken, maar het pad is niet overal even gemakkelijk te bewandelen. Op een gegeven moment wijst de geel-rode markering van de Tour du Morvan naar beneden om je een blik te gunnen op een watervalletje. Met enkele halsbrekende toeren kun je afdalen tot in de beekbedding, maar uiteindelijk moet je toch weer naar datzelfde punt terug om de tocht verder te kunnen vervolgen. Het pad is hier nog goed aangegeven, we lopen hoog boven de rechteroever van de beek, die een reeks van kleine watervalletjes vormt. Verderop stroomafwaarts aan het einde van de Gorges moeten we over een buizenstelsel. Hierdoor wordt water afvoert naar de lager gelegen electriciteitscentrale. De route wordt hier onduidelijk. Met de kaart in de hand zoeken we naar een mogelijkheid om af te dalen en stuiten op een pad dat niet al te veel belopen is de laatste tijd. We blijken toch in de bewoonde wereld te komen, enkele wandelaars kruisen ons pad.

Beneden bij de Canche aangekomen lopen we eerst even terug in de richting van de waterkrachtcentrale. De geel-rode markering leidt ons naar rechts over de Canche en zo komen we op de D978 bij de grote parkeerplaats van Auberge de la Canche. Het pad tussen en velden en bossen brengt ons direct in de bewoonde wereld. Over het asfalt lopen we door Fontaine St. Jean naar Roussillon-en-Morvan. Het is drukkend warm en de zinderende hitte blijft tussen de huizen hangen. Een drinkpauze is welkom. We zoeken beschutting in de schaduw en vinden een zitplaats op een trapje voor een huis. Hier lessen we onze dorst. Plotseling gaat de deur open en worden we door een madam uitgenodigd om iets te drinken. Het aanbod van een koud biertje slaan we af, bang als we zijn dat dit ons in de benen schiet bij deze hitte. Maar heerlijk helder water en een kopje appelmoes slaan we niet af. Hartelijk uitgeleide gedaan door deze vriendelijke Monvandiaux en pakken de route weer op.

Roussillon-en-Morvan verlaten we in westelijke richting. Rechtsaf langs het plaatselijke kerkhof en een Colonie des Vacances. Einde weg links waar het asfalt overgaat ineen breed, langzaamstijgend bospad. We klimmen naar 650 meter. Aangekomen op de verharde weg nar rechts en na een paar honderd meter lopen we links het bos Les Foux Simon in. Als de route weer begint te dalen verlaten we de geel-rode markering van de Tour du Morvan voor even en kiezen rechts voor de rood-witte markeringen van de GR13, die direct naar Athez leidt. De hoogte die we daarnet overwonnen hebben, wordt weer teniet gedaan door een lange afdaling. Op een duidelijke 3-sprong net buiten Athez, een halteplaats op de Tour du Morvan met Gîte d'Étape, pakken we de rood-gele markering opnieuw op en lopen noordoostwaarts. Hier hebben we een eerste ontmoeting met een hele familie (vader, moeder met 3 kinderen) die met hun bagage en een ezel op route zijn. Zij lopen wellicht ook de Tour du Morvan. Waar hebben we dit al eens gezien? O ja, 2 jaar geleden. Toen waren het een groep scouts die met hun ezel Arthur onderweg waren.

[IMAGE]
Chapelle de Velée
Als we uit het bos op de verharde weg komen, zien we voor ons het dorpje Velée met zijn oude kapel. We weten dat we nu nog slechts twee kilometer te gaan hebben om in Dont bij de auto uit te komen. Dan zit deze etappe er op. We lopen vanaf Velée langs de Ruisseau Corcelière naar Vaumignon tot de D2, die we even naar rechts volgen. Nar goed 200 meter gaat de route links omhoog. De laatste loodjes wegen het zwaarst en dus nog even een fikse klim om in Dont bij de Gîte d'Étape uit te komen. We rijden terug naar Crot Morin om er de auto van Bert op te halen. Over de D978 zijn we snel in Château-Chinon voor de gebruikelijke boodschappen. In Vaux eerst ijs eten en daarna onder de douche om tegen 19.30 uur fris aan te kunnen schuiven aan de dis bij "Aux Fins Chasseurs". Want we hebben trek in een stevig stukje vlees en een koel pilsje of glaasje Badoit.

DAG 5
Traject Dront - Anost - Montcimet - La Croix de Chèvre - Ménessaire 13 Km



Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".

Gegenereerd op 08-09-2003 door C.P.J. Aerssens