|
In St. Prix verloor de smid Montcharmont, een bezield jager en stroper, zijn jachthond door jalouzie, nadat de lokale autoriteiten hem een proces hadden aangesmeerd. Om zich te wreken had Montcharmont onder duistere omstandigheden onverwijld de veldwachter en ambternaar die hem moest arresteren in koele bloede gedood. Hij dook onder door in de uitgestrekte bossen van de Morvan te vluchten, die hij op zijn duimpje kende. Zijn favoriete verstek lag in de bossen van Roussillon. Tevergeefs probeerden militaren uit Autun, boswachters en politie hem op te sporen. De arme moordenaar werd geholpen en van voedsel voorzien door een groot gedeelte van de Morvandiaux ter plaatse. Maar als Montcharmont buiten de Morvan vlucht, wordt hij gepakt.
Ook als hij berecht en ter dood veroordeeld is, doet Montcharmont nog van zich spreken. Bij de executie in Chalon-sur-Saône pleegt hij verzet en spartelt tegen. De beul moet hem knevelen en vastbinden alvoren de guilotine zijn werk kan doen. Maar de afschuw van deze terechtstelling heeft de tongen losgemaakt. De zaak Montcharmont wordt in L'Evenement (1851) gepubliceerd door Charles Hugo, zoon van de beroemde Franse dichter Victor Hugo. Het artiekel bekritiseerd de wreedheid van Justitie en doet een aanval op de doodstraf. Charles Hugo wordt voor het Hof van Assisen in Parijs gedaagd. En het is zijn vader Victor Hugo die hem verdedigt in een buitengewoon scherp pleidooi, waarin hij vraagt om de afschaffing van de doodstraf. Deze kleine inwoner van de Morvan: Montcharmont uit St. Prix, die zich slachtoffer voelde van de sociale privileges, heeft een zaak losgemaakt, waarvan de opschudding in het midden van de 19e eeuw in Frankrijk zeer groot is geweest.
|
