TOUR DU MORVAN DAG 2
Traject Les Michots - Onlay - Fragny - Villapourçon -
Montvernot 22 Km

© L.A.W.V.VIA-VIA

Vandaag is ons eindpunt het aan de GR13 gelegen Montvernot, een oude watermolen aan de bovenloop van de Rivière de la Roche, een onooglijk stroompje. Het is een aardig ritje door de binnenlanden van de Morvan. Vanaf Château-Chinon over de D27 door Les Buteaux en Les Puits om dan via een steile afdaling door Petiton bij Montvernot uit te komen. Hier de auto van Lorenz stallen en allemaal in de auto van Bert terug naar de D157, naar de plek van gisteren in de buurt van Les Michots.

De eerste zonnestralen beloven dat het een prachtige dag wordt. Al gauw zal blijken dat, naar mate de zon hoger aan de hemel klimt, dit betekent dat het zelfs een tropische dag gaat worden met temperaturen ruim boven de 30 graden. Tijd van vertrek opnieuw 9.30 uur en zoals bijna gebruikelijk starten met een stevige klim, de markering van de Tour du Morvan volgend. Eerst steken we de D157 over. De spieren komen meteen op temperatuur, want 100 meter klimmen op 1 kilometer laat je voelen waarmee je bezig bent. Gelukkig lopen we beschut onder de grote eiken in het Bois des Courveaux. En zoals bij iedere beklimming: over de top is er een afdaling. Het is de lange afdaling naar Onlay. We komen op de verharde weg naar Poiseux en vermijden alle haarspeldbochten in deze weg door ze steeds af te snijden. Zo komen we tamelijk snel naar beneden. Toch nog onverwacht kijken we plotseling over de schouder van de heilige Maagd, die vanaf haar sokkel beschermend neerkijkt over het dal en het grappige kerkje van Onlay. Langs dit witte beeld gaan we verder naar beneden tot we bij de kerk zijn en het dorpspleintje. De zonnewarmte is al duidelijk voelbaar, weerkaatsend tegen de gevels. Het plaatselijk café Auberge de la Dragne is nog gesloten. Hier heerst een lome rust!

© L.A.W.V.VIA-VIA
Onlay - Maison Bleue
We volgen trouw de geel-rode markering en houden voor het gemeentehuis met zijn Gîte d'Étappe rechts aan tot aan de D18 Les Fourneaux , aldaar eerst naar rechts in de richting van Moulins-Engilbert maar al snel linksaf in de richting Brion. We kruisen de Dragne en na 500 meter linksaf een onverhard pad op met beschuttende bossages. We lopen oostwaarts en hebben een prachtig zicht op Onlay dat we zojuist achter ons hebben gelaten. Het pad kruist de D157 en gaat over in slecht asfalt dit ons tot bij de boerderijen en stallen van Thard brengt. Hier houdt de bewoonde wereld echt op en zo zijn we weer in het bos naar de Moulin de Fragne.

Opnieuw klimmen. Met het winnen aan hoogte stijgt ook de temperatuur en we snakken naar een lunchpauze. Alleen nog een goed plekje vinden. Dit blijkt een verlaten caravan te zijn met overkapping en een wat wankele bank en een paar stoelen. Voor ons een goede rustplek. Ofschoon we de indruk hebben dat hier lang niemand geweest is, blijkt de buitenverlichting nog te functioneren. Het is een schaduwrijk plekje en we maken het ons gemakkelijk. Hier nemen we alle tijd voor de lunch. Weer in de benen dalen we af naar de Moulin de Fragne.

© L.A.W.V.VIA-VIA

Bij deze watermolen vindt op 15 maart 1817 er een afschuwelijk misdrijf plaats. In 1817 bezetten Würtenbergse troepen de Morvan. Er heerst in die tijd ook een hongersnood en de bewoners van de Haut Morvan raken aan de bedelstaf. Deze hongersnood zorgt voor een klimaat van grote onveiligheid: diefstal, moord en doodslag zijn aan de orde van de dag. Die nacht dringen acht overvallers de molen. De molenaar, wakker geworden door het lawaai, gaat polshoogte nemen en wordt de schedel ingeslagen evenals zijn vrouw, die overkomt hetzelfde lot. De zoon, gewapend met een geweer, wordt met een knuppel aan zijn rechter been gewond. De dienstmeid ontsnapt aan de bende. Dankzij haar getuigenis kan er snel een dader gearresteerd worden: ene Martin Châtelfieux. Aanvankelijk ontkent hij, maar geeft daarna de namen van zijn handlangers vrij, waaronder die van Noël Bonneau, een welgesteld en kiesgerecht persoon met aanzien. De rechtbank geeft 20 jaren werkstraf aan Bonneau en de doodstraf aan zijn handlangers. Klassenjustitie?

Na deze oude vervallen molen steken we de D18 over en klimmen naar het gehucht Fragny. Nog voor de laatste huizen van Fragny worden we begroet door een oude man, die net klaar is met het witten van de gevel, blij verrast enige stervelingen in deze uitgestorven negorij te zien. Hier slaan we rechtsaf de onverharde weg in, de helling volgend, naar Gerbault en verder naar Villapourçon. Voor we het dorp bereiken moeten we eerst afdalen naar de Ruisseau d'Aveaux, waar we een heus lavoir aantreffen. Op deze wasplaats deden de vrouwen vroeger gezamenlijk de was onder het uitwisselen van allerlei nieuwtjes. Door de langdurige droogte bevat het bekken geen water maar biedt wel een geweldig beschutte rustplaats. Hier kunnen we ons even aan de hete middagzon onttrekken. We eten en drinken en Bert is zelfs even toe aan een middagdutje.

Langs de knusse camping met zwembad lopen we Villapourçon binnen. Archieven uit 1243 spellen de plaatsnaam nog als Villa es Porcos, wat varkenshok betekent. Vanwege de vele eikenbossen rondom werden hier vroeger veel varkens gehouden, vandaar die merkwaardige naam. Het enige wat nog aan die tijd herinnert is de weegbrug achter de kerk, die op marktdagen druk werd gebruikt, want alles wordt verhandeld op basis van levend gewicht. Aan het begin van deze eeuw telde Villapourçon nog 2700 inwoners, nu nog slechts 570 als wij het juiste cijfer naar boven afronden. Villapourçon is een eenvoudig dorpje met de meest noodzakelijke basisvoorzieningen zoals een postkantoor, een arts, enkele winkeltjes en vanzelfsprekend ook een kroeg. Op het pleintje is men druk doende een kleine kermis op te bouwen.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Villapourçon
Achter de kerk verlaten we het dorp in zuidelijke richting. Het pad is goed aangegeven en gaat door bos en veld. Het bos toont nog duidelijk de gevolgen van de grote storm, die hier eind december 1999 doorheen raasde. Overal liggen nog bomen schots en scheef. Een weg banend door de hoge varens komen we langs de afgelegen boerderij Sous Les Pierres en belanden in Dragne. We volgen de markering tot het bord dat verwijst naar de Cascade de Dragne. Hier blijven we op de Tour du Morvan en slaan niet rechtsaf. De route loopt door het Bois da la Gallerie, afwisselend dalen en klimmen. Op de holle weg staan we plotseling oog in oog met een aantal uitgebroken vaarzen. Voorzichtig, schichtig als ze zijn, proberen we deze voorbij te steken. Enkele zien meteen kans door de bossages terug te kern in de wei, maar twee blijven ons voor, zoekend naar een uitweg. Een ziet kans om over de prikkeldraad in een aangrenzende wei te springen. De kleinste loopt zich herhaaldelijk vast in de prikkeldraad. We kunnen snel voorbij en zien dan hoe de laatste terug keert naar de rest van de kudde.

We zijn nu in Le Creux, waar enkele loslopende, gevaarlijk blaffende honden ons enige schrik aanjagen. Een boerin doet verwoede pogingen in onverstaanbaar Frans de keuters tot bedaren te brengen. Zonder resultaat. Toch bereiken we zonder kleerscheuren Le Foudon. Hier verlaten we de Tour du Morvan en vervolgen de route van de GR13, rood-wit gemarkeerd, die de D27 kruist en ons in een korte, steile afdaling tot naar het uitgestorven Petiton brengt.Nog slechts 1,5 kilometer scheiden ons van het eindpunt: Moulin de Monverton. Het is 15.30 uur als we in de auto van Lorenz stappen en terugrijden naar Onlay om de auto van Bert op te halen. Lekker de wandelschoenen uit en nog even boodschappen doen in Château-Chinon. Terug naar Vaux, opfrissen en dan op tijd naar 'Aux Fins Chasseurs' voor het avondeten.

DAG 3
 Traject Montvernot - Mont Beuvray - Glux-en-Glenne - Crot Morin 17 Km

Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 08-09-2003 door C.P.J. Aerssens