DAGWANDELING ST.AUBIN-SUR-AIRE 2
Traject Chonville - Domremy-aux-Bois 18 KM

© L.A.W.V.VIA-VIA
Calvaire - Domremy-aux-Bois
Vertrekpunt
Afstand
Korte karakteristiek





 St. Aubin-sur-Aire
Ongeveer 18 km.
Het is een rondgaande wandeling van ongeveer 18 kilometer ten noorden van de RN4. De route loopt aan de oostzijde over de Chemin des Romains en gaat via het bos Le Vieux Chanot naar Chonville. Westwaarts door het prachtige wandelgebied van het Bois de Chonville en Bois de Domremy langs akkerbouwpercelen naar Domremy-aux-Bois. Terug naar St. Aubin-sur-Aire door het bos Le Quemont en over de D181.

ROUTEBESCHRIJVING

We starten vanuit het centrum van St. Aubin-sur-Aire, waar de D12 en D156 elkaar kruisen en lopen oostwaarts de oude D156 op. We worden nagestaard door Général Colson vanaf zijn sokkel voor de Marie en wellicht door verbaasde inwoners, die nog nooit wandelaars gezien hebben in hun dorp.

Het gaat in oostelijke richting aan de noordzijde van de RN4, verlaten het dorp en laten de afrit van de snelweg rechts naast ons. Een paar honderd meter verder bij een groot hekwerk dat een weiland afsluit, maar nog voor de hoogspanningsmasten, gaan we naar links. De topografische kaart geeft aan dat hier eens een weg moet zijn geweest: Chemin des Romains. Dus aangenomen mag worden dat de Romeinen er over zijn getrokken tijdens hun veldtochten in de Bello Gallico ten tijde van Julius Caesar en wellicht ook later. In het landschap zijn nog vaag de contouren van die weg zichtbaar, o.a aan de bossages.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Chemin des Romains
We openen en sluiten het hek dat over een ingenieuze sluiting beschikt en volgen de bossage. Om deze drassige weide te verlaten moeten we andermaal via een hek het grasland verlaten. Even opletten, want het hek ligt enige meters uit de hoek! De route klimt licht en we komen op een verhoging in het landschap te midden van de vettige landbouwpercelen. We verbazen ons over de vele kalkstenen die op de akkers liggen en voor een wel om heel speciale bewerking van deze gronden vraagt. Met een ploeg is hier immers niets te beginnen. Het kan zijn dat je hier plotseling oog in oog komt te staan met herten. Zeker als je tegen de wind inloopt. Als je ze te dicht nadert, maken ze zich met grote, sierlijke sprongen uit de voeten in de richting van het bos.

Het glooiend akkerland verlatend komen we op een bospad dat ons verder in noordoostelijke richting voert. Had je gedacht een goed begaanbaar pad te treffen, blijkt de route je door natte en vette kleigrond te sturen. Dikke klonten zware leem hechten zich aan de wandelschoenen. Het lopen gaat moeizaam en zwaar. Het pleegt een aanslag op onze conditie. Het bos waardoor we lopen en op de kaart vermeld staat met Le Vieux Chanot, is nog een en al chaos. Hier zie je welk een ravage de storm van 26 december 1999 heeft aangericht in de Franse bossen en alleen al in Lotharingen dertig miljoen kubieke meter bos heeft neergelegd. Twee jaar later blijkt er nog pas een fractie te zijn opgeruimd, van nieuwe aanplant kan nog geen sprake zijn. Het bos oogt triest en desolaat.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Route Forestier - Bois Le Vieux Chanot
Na goed 1,5 kilometer bereiken we een open plek, vanwaar de verzamelde boomstammen worden afgevoerd naar de bewoonde wereld. De dikke stammen bieden een goede zitplaats en we maken halt voor een kleine rustpauze. Als we weer op weg gaan, volgen we de goed begaanbare Route Forestier en dalen af naar de Vallée de Plane, naar de D12 die naar Chonville voert. Dit gehucht is ons volgende wandeldoel. De verharde weg doet goed onder de voeten, maar een daling van 10% voelen we meteen in de benen. Om niet over het asfalt Chonville binnen te hoeven lopen, kiezen we in de bocht voor een route door het weiland. Dit loopt in elk geval een stuk rustiger. Maar als je tegen het snelstromend beekje de Ruisseau de Plane aanloopt, dat je niet over kunt steken, ben je gedwongen op de westoever te blijven en zo de route aan te passen om Chonville te bereiken. Wil je door het dorp dan moet je de verharde weg blijven volgen.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Ruisseau de Plane - Chonville
In Chonville komen we uit bij een bruggetje aan de westzijde van het gehucht. Van hieruit loopt ook de route die we moeten nemen om richting Domremy-aus-Bois te komen. We laten Chonville achter ons als we westwaarts de brede halfverharde weg nemen. Ons staat nu over een afstand van 3 kilometer een stijging van 300 meter te wachten. Het gaat gelukkig geleidelijk omhoog. Rechts van ons ligt het uitgestrekte Bois de Chonville. Aangekomen op een wat onduidelijk kruispunt in het bos op de kaart aangeduid met Marmose, is een aardige rustplek. Hier kan de proviand voorschijn komen uit de rugzakken en kun je de benen strekken.

Na een pauze is het altijd even wennen om op gang te komen. De spieren strekken en in de benen. We zijn hier op het punt dat het Bois de Chonville overgaat in het Bois de Domremy. Nog even klimmen en op het hoogste punt 360 meter laten we het bos achter ons en strekt zich voor ons het brede dal van de Aire uit. Zo ver het oog reikt hebben we uitzicht over uitgestrekte akkers en weiden. In het dal van de Aire zien we voor ons Domremy-aux-Bois met het noordelijk gelegen Ernecourt en verder naar het zuidoosten ons vertrekpunt: St. Aubin-sur-Aire. Vanaf dit point-de-vue kunnen we goed inschatten dat we nog zo'n 6 kilometer te gaan hebben. De route is al bijna helemaal te volgen in het landschap.

Een brede landbouwweg daalt af naar Domremy-aux-Bois en voert voorbij een calvaire. Grote landbouwschuren geven aan dat hier de kost verdiend moet worden met ploeteren in de zware leemgrond. Het gehucht zelf lijkt uitgestorven. Als we door de Rue Principale lopen, passeren we een Chambre d'Hôtes. Als we de laatste huizen achter ons laten en het bruggetje over de Aire passeren, valt ons oog op een klein gebouwtje. Het blijkt een wasplaats te zijn, zoals er vroegen vele waren in dorpjes en gehuchten. Je vindt in het gebouwtje een hardstenen wasbekken, dat doet denken aan een Romeinse wasplaats. Het stamt waarschijnlijk niet uit die tijd naar is wel bizonder gaaf behouden gebleven.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Lavoir - Domremy-aux-Bois
De Aire overgestoken beginnen we aan de laatste etappe. Na 500 meter gaan we naar links en lopen door tot we aan onze rechterhand een pad krijgen dat naar het bos voert. Er staat ons nu een laatste klim te wachten, die naar het bos Le Quemont leidt. Na goed een kilometer stuiten we op het open veld. Voor ons ligt in de laagte ons einddoel: St.Aubin-sur-Aire.

Je kunt besluiten om niet de bosrand te volgen en door te steken naar de D181, maar direct over de akkers af te dalen en af te korten tot de asfaltweg. Het gevolg is natuurlijk dat je weer een dikke laag zware leemgrond onder zolen van de wandelschoenen kunt krijgen. Zo bereik je de eerste huizen van St. Aubin-sur-Aire en in het centrum aangekomen word je opnieuw begroet door General Colson, die je van af zijn sokkel nastaart tot voor de deur van Domaine de Hellebore.

KAARTEN

- TopoKaart IGN 1:25 000, 3215O Tréveray
- Wandeling uitgezet in eigen beheer

Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 12-03-2003 door C.P.J. Aerssens