TOUR DU MORVAN DAG 3
Traject Crottefou - Brassy - Savault 24 Km

© L.A.W.V.VIA-VIA

Op deze nieuwe dag is het al bijna een gewoonte geworden op direct bij het opstaan naar buiten te kijken en het weer te monsteren. Ook nu is het betrokken, maar de vooruitzichten zijn niet slecht! Er wordt koffie gezet voor onderweg en geheel volgens afspraak kunnen we om 7.30 uur vertrekken. Voor deze dag staat het langste traject op het programma. Vertekpunt is Crottefou en eindpunt Savault, 24 km zuidelijker gelegen.

Het is een routineklus geworden om één auto op het eindpunt neer te zetten en met de andere auto naar het vertrekpunt te rijden. Savault bereiken we via onze gebruikelijke aanrijroute naar Montsauche-les-Settons. Het ligt echt ‘in the middle of nowhere’ en iedereen vraagt zicht steeds af hoe Charles deze plekjes weet te vinden en er ook nog naar toe kan navigeren. Zijn enige antwoord is: ‘Goed de kaart bestuderen en je neus achterna rijden.’ Daarna door de ‘echte’ binnenlanden van de Morvan naar Dun-les-Places en Quarré-les-Tombes.

Het is zondag en dat betekent in veel Franse dorpjes markt. Zo ook in Quarré-les-Tombes. Men is op dit vroege uur druk doende de kraampjes in te richten, maar het gonst al van bedrijvigheid. Bij de Boulangerie is het drukker dan normaal en in de plaatselijke cafés is de bar al druk bezet. Wij doen er de gebruikelijke inkopen voor het ontbijt en de lunchpauzes onderweg. Crottefou ligt nu binnen handbereik. En als we even later de auto op het vertrekpunt aan de D128 parkeren laat de zon zich ook zien. Het belooft een fraaie dag te worden.

© L.A.W.V.VIA-VIA

We nemen de rood-gele markering van de Tour du Morvan weer op en de weg volgend worden we al meteen bij een oude watermolen met een primitief bruggetje over de Cure geleid. We kunnen slechts het pad volgen dat evenwijdig aan de Cure loopt. Het gaat door het bos via een holle weg met aan beide zijden met mos bedekte gestapelde stenen. Het pad loopt uit op de verharde weg en we blijven deze volgen tot aan een gedenksteen voor het verzet. Hier gaan we naar rechts en steken opnieuw de Cure over.

Na goed één kilometer bereiken we La Chaume-aux-Renards. Deze herberg, gîte d’etappe en kampeerterrein is een markante overnachtingsplek in het traject van de GR13 en Tour du Morvan. Het is er rustig slechts een tent. Hier scheiden de routen: het rood-wit van de GR13 loopt verder zuidwaarts, terwijl de rood-gele markering van de Tour du Morvan hier naar rechts afbuigt. Een steile holle weg brengt ons door het Bois de Haute Roche over de heuvelrug. We volgen de brede Route Forestiere. Hier worden we opgeschrikt door een groepje motorcrossers. De markering ontbreekt hier en we hebben het idee dat we van de beschreven route afraken. We besluiten door te lopen en eenmaal op de verharde weg de D210, slaan we rechtsaf vaar Mazignien-la-Velle.

We komen voorbij een gedenkplaat die verwijst naar de plek waar hier in de bossen in november 1942 Engelse wapens zijn gedropt voor de verzetsgroep Maquis Camille. Bij het wegkruis lopen linksaf naar beneden het gehucht door en steken het beekje, de Ruisseau de l’Etang over en slaan even verderop rechtsaf. Na de laatste huizen van Mazignien-Coutôlles moeten we naar links. De aangegeven route eindigt in een weiland. We zitten niet goed. Met de kaart in de hand besluiten we westwaarts te lopen. Zo bereiken we de stenen omheining, waarachter een holle weg blijkt te liggen. We zijn weer op de route! Hier klimmen we tot aan een kleine overgang tussen Bois de Chaumençon en Bois du Vent. Er volgt een afdaling naar rechts over de Ruisseau du Vernois. Verderop opnieuw naar rechts en we krijgen zicht op het Lac de Chaumençon.

Dit stuwmeer(135 ha) met stuwdam van 42 m hoog ligt aan onze rechterhand, ten noordwesten van Brassy.Het is een van de grote stuwmeren waar watersport bedreven kan worden, maar speedboten zijn niet toegestaan. Het stuwmeer met waterkrachtcentrale werd tussen 1933 en 1935 aangelegd en wordt gevoed door de bij wildwaterkanoërs geliefde Chalaux, een zijrivier van de Cure.

© L.A.W.V.VIA-VIA Er volgen enkele steile bochten omlaag en we worden tegemoet gereden door een kolonne van een 5-tal 4-wiel aangedreven jeeps die proberen op dit steile stuk hun weg omhoog te vinden. Het is voor ons een vraag hoe ver ze kunnen komen! We dalen af tot aan een uitloper van dit stuwmeer op de D235, waar een brievenbus geschilerd in de Friese vlag onze aandacht trekt. Nu zijn we in Vaussegrois.

In dit gehucht stuiten we op een heuse picnictafel en we besluiten er te pauzeren. De telefonische ontvangst is er optimaal en dus ook even contact opnemen met het thuisfront. Op deze zonnige zondagmorgen genieten we van de rust en nemen uitgebreid de tijd om te eten en te drinken. Lorenz geeft aan problemen met het lopen te krijgen en we overleggen wat te doen. Brassy, onze eerstvolgende grotere plaats in de bewoonde wereld, is nog 5 km gaans. Hier zijn voor hem meer mogelijkheden een paar uur te vertroevn, terwijl wij doorlopen naar de auto en dan terug te rijden. We besluiten dit zo op te lossen.

Direct achter onze picnicplaats loopt de rood-gele route naar links. De veldweg snijdt zo de D235 af en blijft op hoogte lopen paralel aan deze secundaire weg, boven langs Bonnetré en tot punt 471. Hier gaan we naar rechts en krijgen zicht op de eerste huizen van Brassy. We steken er de D6 over en bereiken zo het centrum vam Brassy. Op deze zondagmiddag zijn de terrasjes goed bezet en laten we Lorenz achter om hem volgens afspraak over ongeveer 2 uur op te halen.

Bert, Peter en Charles vervolgen de route. Deze gaat langs de kerk van dit onopvallend Frans dorp met 2 hotels en weinig vertier. Linksaf de D235 op en vervolgens rechts naar Brassiot. De veldweg brengt ons naar het gehucht Le Mont. Hier hebben we even buiten het gehucht opnieuw een ontmoeting met ezels. Je zou mogen verwachten ‘in dit land van de ezels’ er meer tegen te komen, maar tot nu toe hebben we alleen ‘Arthur’ ontmoet. De route klimt en tussen open vlakten door steken we de bosrand volgend de verharde weg over van Razou naar Le Montée. We komen in het bos met de naam Le Bon Barrot en bereiken er een dijk met erachter een ven of visvijver. We steken de dam over en klimmen rechts aanhoudend tot aan een heuvelrug. Zo bereiken we dalend Fonteny. Op het asfalt van de doorgaande weg 100 m naar links en dan rechtsaf tot aan het bos, opnieuw naar rechts en zo bereiken we naar Savault. Rechts van ons komen we voorbij de Chapelle de Savault, een oud kerkje met beelden uit de 13de, 14de en 15de eeuw en gelegen op een heuvel even buiten het gehucht.
© L.A.W.V.VIA-VIA

We komen direct bij de plek uit waar we die morgen de auto geparkeerd hebben. Moe van deze lange wandeldag ontdoen we ons van de wandelschoenen en rijden vervolgens via Le Maison, Razou over de D171 naar Brassy om er Lorenz op te halen. Terug naar Quarré-les-Tombes via Dun-les-Places en naar Crottefou, waar we ‘s morgens gestart zijn, is een routineklus. Nu nog naar Montigny-en-Morvan en dan kunnen we weer genieten van een gezellige avond.

DAG 4
Traject Savault - Ouroux-en-Morvan - Chaumard - Frétoy 22Km



Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".

Gegenereerd op 18-08-2001 door C.P.J. Aerssens