RONDWANDELING VALLEI VAN DE AISNE

Traject Blier - Amonines - Forge à l'Aplez - Blier 22 Km

© L.A.W.V.VIA-VIA
Amonines - Tramway Touristique de l'Aisne
Vertrekpunt
Afstand
Korte karakteristiek







 Blier
Ongeveer 22 km.
Deze rondwandeling begint in de directe omgeving van Blier en loopt door de vallei van de Aisne. De Aisne is een aantrekkelijke zijrivier van de Ourthe, waarmee hij in Bomal samenvloeit. Een van de fraaiste delen van dit Ardennenstroompje strekt zich uit tussen Erezée en Dochamps. De wandeling loopt in het eerste deel aan de westzijde van het dal via Fisenne en Bois de Tave naar Amonines, waar we de Aisne oversteken en de oude buurtspoorlijn van de Tramway Touristique de l'Aisne langs de kronkelingen van de Aisne volgen naar Forge a l'Aplez. Door het grote domeinbos Bois du Pays aan de noordkant van de Aisne keren we via Amonines terug naar Blier.

ROUTEBESCHRIJVING

We starten vanaf Ferme de Blier met zicht op Château de Blier. Dit Château hoog gelegen, met uitzicht op het kronkelende riviertje Aisne, is uit twee delen. Het hoofdgebouw van het kasteel van Blier en het charmante oude gedeelte. Het kasteel kan gehuurd worden voor groepen tot 70 personen. Tijdens de slag om de Ardennen in WOII van 16 december 1944 tot 25 januari 1945 is het kasteel het hoofdkwartier van de Amerikaanse troepen. Het schijnt dat Generaal Patton enkele dagen in het kasteel verbleef. We lopen richting Erezée over de Rue de l’Etat, de N841. Waar de doorgaande weg naar rechts afbuigt kiezen we voor de Rue Ry de Blaire, die ons tussen de weilanden door leidt naar het punt waar de onverharde weg bij een Mariakapelletje eindigt. Voor ons ligt het gehucht Fisenne. Door de Rue de la Chapelle en de Rue du Ravet bereiken we de bebouwing aan de doorgaande weg naar Soy, de N807. Het dorpsbeeld van Fisenne wordt bepaald door de Chapelle St. Remi en het Château-Ferme de Fisenne. We steken de N807 over en door de Rue de la Chapelle komen we bij de Chapelle St. Remi. De huidige kerk stamt uit 1713. De toenmalige Heer van Fisenne laat de oude Gotische kerk uit de 15e eeuw met 3 beuken en met het koor naar het oosten afbreken. De overlevering vertelt dat de kerk zo is gebouwd dat het kerkportaal gericht is op de toegang naar het kasteel, zodat de kasteelheer, gekweld door reumathiek vanaf het balkon de dienst kan volgen. Binnen in de kerk houden verschillende grafzerken, waarvan de oudste uit 1607 is, de herinnering aan de Heren van Fisenne levendig. Op het kerkhof treffen we nog zerken en kruisen uit de 16e tot 19e eeuw. Eens is de kerk in het bezit geweest van een artistiek waardevol retabel van rond 1450 uit de Antwerpse School. Dit origineel bevindt zich nu in het Musée Archéologique van Arlon en de kerk moet het met een replica doen.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Chapelle St. Remi - Retabel (15e eeuw) uit de Antwerpse School
Het altaarstuk is een veelluik en draagt de karakteristieke kenmerken van de Antwerpse School: het stadswapen met twee gebrandmerkte handen en het kasteel. Zo is het eikenhouten altaarstuk gebeeldhouwd in relief en gepolychromeerd en geeft het leven de geboorte, het lijden en sterven van Christus weer. De geschilderde panelen, zes in totaal, vormen een kleurrijk geheel met rijke contrasten en beelden. Het is geen uitgesproken meesterwerk, maar doet beslist eer aan kunstenaars van de Antwerpse School die er consensieus en met zorg aan hebben gewerkt. Omstreeks 1857 heeft men bij werkzaamheden in de Chapelle St. Remi het indrukwekkende retabel, dat zich in de kelder van de kerk bevond omdat het plaats had moeten maken voor een paneel uit 1740, dat voor de preekstoel stond, overgebracht naar een zaal in het Château van Fisenne. Hier bleef het tot op de dag dat Jacques Geubel, rechter van instructie in Marche-en-Famenne, vriend van pastoor Lelonxhay te Soy, de retabel op het spoor kwam en liet overbrengen naar het Musée Provincial d'Arlon. Vicaris Jouret van Fisenne protesteerde tevergeefs tegen deze verhuizing. In 1992 is het altaarstuk gerestaureerd in Antwerpen, de stad waar het 5 eeuwen geleden geschilderd is.

Recht tegenover de Chapelle St. Remi zien we het Château-Ferme de Fisenne. Zoals veel belangrijke bouwwerken in dit gebied, was het kasteel oorspronkelijk bezit van de Abbaye van Stavelot, die het als een vooruitgeschoven verdedigingsbolwerk beschouwde. Het was vanaf de 12e eeuw tot aan de 17e eeuw in handen van de Heren van Fisenne. Het centrale deel van het kasteel wordt gevormd door een uit de Middeleeuwen stammend vierkant donjon met 5 verdiepingen. Deze woontoren heeft regelmatige vensters, en loopt aan eenzijde uit in een ronde hoektoren met mooi bolvormig dak. Oorspronkelijk wellicht omgeven door een gracht. De gebouwen van de boerderij zijn in de 15e eeuw aan het eigenlijke kasteel aangebouwd. De puntgevels van de gebouwen aan de straatzijde zijn voorzien van wachttorentjes. Zo stamt het Château-Ferme de Fisenne niet uit een bepaalde tijdsperiode, maar is het resultaat van een opeenvolging van bouw en veranderingen die het de charmante uitstraling geven. De aanblik van het huidige kasteel is gerealiseerd in de jaren 1710-1719 op initiatief van Antoine-Georges van Fisenne (1645-1719) en omvat de binnenhof met op de vleugels bijgebouwen als stallen en schuren, gericht op de Chapelle St. Remi, die in 1713 is gebouwd.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Kapelletje aan de Rue des Malades
Over de N807 lopen we langs het Château-Ferme de Fisenne richting Soy om na één kilometer linksaf door een bomenlaan tussen de weilanden door de helling te beklimmen. Het onverharde pad brengt ons in bijna zuidelijke richting tot aan de verharde Rue de l’Etoile, die we oversteken. Het voetpad gaat over in de Rue des Malades. Hier passeren we een kapelletje. We lopen door het bos dat op de topografische kaart staat aangegeven met Croix Henquin en Fond des Malades. Zo bereiken we de doorgaande weg van Amonines naar Magoster. Het landschap opent zich opnieuw met vergezichten over weiden en bossen. Oversteken en doorlopen in zuidoostelijke richting tot aan de doorgaande weg van Amonines naar Davantage. Hier zijn we op voor ons bekend terrein: Rue de Bois de Tave. We lopen door in de richting van Bois de Tave tot aan de boerderij van de familie Daco. Bij Bois de Tave is het goed opletten: de juiste route vinden blijkt een probleem. We kiezen voor het pad rechtuit om meteen na de gebouwen linksaf te slaan en in oostelijke richting tussen de lage begroeiing de weg te vervolgen. Aangekomen op een onduidelijk kruispunt lopen we naar links om in het bos een eerste rustpauze te nemen. Door het Bois Mignonfa gaat het in noordelijke richting tot het bospad na ongeveer 2 kilometer afbuigt naar Amonimes en overgaat in een onverharde weg daar waar het bos ophoudt. We kiezen ervoor om niet direct door te lopen naar Amonines, maar voor de picnicplaats naar rechts te gaan om de N841 verderop te bereiken. Het pad mondt uit in de Rue Grandchamp.

In Amonines vinden we het oorlogsmonument van de 3rd Armored Division. Geheel omsingelt door drie Duitse divisies vecht Luitenant Kolonel William R. Orr met zijn 3rd battalion, een onderdeel van de 3rd Armored Division vanaf 22 december 1944 met een groot tekort aan voorraden om een doorbraak van de 116th Panzer Division en de infanterie van de 560th Volksgrenadier Division vanuit Dochamps via de vallei van de Aisne te voorkomen. Nacht van Kerstmis is beslissend. De Duitsers zijn vastbesloten om Amonines tot elke prijs te veroveren. Maar op de ochtend van 26 December, vermindert hun weerstand en zwijgen de machinegeweren. De 3rd Armored Division heeft een grote overwinning behaalt, maar met veel slachtoffers op beide kanten. Opmerkelijk is hierbij de uitspaak van Luitenant Kolonel Orr die in zijn eenvoud beroemd zal blijven, maar die zeer goed de wreedheid van de gevechten samenvat: “If the Germans had had only one grenadier more, we would have been licked, but they did not have him, and so we held out to the end”.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Amonines - Oorlogsmonument 3rd Armored Division
Komend vanuit de Rue Grandchamp steken we de N841 over en meteen staan we voor de Aisne. Een klein bruggetje brengt ons naar de overkant, waar we stuiten op de rails van de Tramway Touristique de l'Aisne (TTA), de oude buurtspoorlijn, die de kronkelingen van de Aisne volgt tussen Pont d'Erezée en Dochamps. De TTA is de eerste Belgische museumspoorlijn, geopend in 1966 met gebruiksrecht van het traject tussen Erezée en Lamormenil, een restant van een eens uitgestrekt smalspoor netwerk in deze omgeving. Momenteel is een baanvak van 9 kilometer nog in gebruik, waarbij sporadisch gedurende de zomermaanden tot in de herfst tot aan Dochamps wordt gereden. Meestal is het eindpunt Forge à l'Aplez, maar onlangs is het laatste traject van 3 kilometer tot Lamormrnil hersteld . Het spoor is niet bepaald in goede staat, hoewel er op diverse plaatsen duidelijk verbetering is aangebracht. Volgens informatie op het Internet wordt er sporadisch gedurende de zomermaanden tot in de herfst met een gerestaureerde dieseltram uit de jaren '30, gereden tot aan Forge a l'Aplez en slechts bij uitzondering naar Dochamps en Lamormenil.

Omdat het nu buiten het toeristenseizoen is, kiezen we toch niet voor de directe route langs de spoorbaan, omdat het lopen over de bielzen direct langs de Aisne stroomopwaarts naar Forge à l'Aplez. enigszins ongemakkelijk is. Onze route is het bospad dat even hoger in het bos dezelfde richting kiest. Na goed 2 kilometer komen we bij de spoorbrug over de Aisne bij Forge à l'Aplez. Hier verlaten we het smalspoor van de Tramway Touristique de l'Aisne, slaan linksaf het bos is. Het is opnieuw klimmen geblazen. Het bospad is omzoomd mat lariks en we passeren een zwart houten kruis waarop we de tekst ontwaren: Emm. Jadot en de datum 4 november 1978. Enig speuren doet vermoeden dat het om een (jacht)ongeluk gaat, waarbij Emmanuel Jadot (1904-1978), notaris te Marche-en-Famenne en lid van het Belgische Parlement, het leven liet. Al klimmend bereiken we de Ruisseau de Sansinri, een zijstroompje van de Aisne dat links naast ons naar beneden stroomt. We steken het stroompje even verderop over. Nu gaat het noordwestwaarts omhoog over de heuvelflank van de Hé de Monine, dat deel uitmaakt van het domeinbos Bois du Pays met de onvermijdelijke fijnsparrenbestanden en schilderachtige eiken-berkenbos, het mooiste en authentiekste bostype van de Ardennen.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Bois du Pays - Croix des Grandes Places
Het is ongeveer 2 kilometer tot aan het Croix des Grandes Places, een kruispunt van bospaden, dat duidelijk met een bord en een eenvoudig houten kruis is gemarkeerd. Dit deel van het Bois du Pays maakt deel uit van het natuurreservaat “Ardenne et Gaume”. We houden dezelfde richting aan en na goed 500 meter gaat het bospad over in een onverharde weg. Hier verlaten we het bos en komen in een open landschap met weilanden. Recht voor ons ligt het buurtschap Hazeilles. Angekomen bij de verharde wed staat rechts een rustbank. Hier kiezen we voor de weg naar links, terug richting Amonines. De asfaltweg daalt met enkele bochten stevig en voert ons aan de linkerzijde voorbij aan het bos La Damzelle, langs in vreemde vormen gegroeide haagbeuken. In deze afdaling hebben we prachtig zicht op het kerkje van Amonines. Voor de spoorbaan van de Tramway Touristique de l'Aisne slaan we rechtsaf het bospad in dat evenwijdig aan de rails loopt, direct langs de Aisne. Als het bospad vlak bij de Camping langzaam begint te klimmen en van de rails afbuigt, zoeken we een goed punt om de Tramway Touristique de l'Aisne over te steken en richting Camping te gaan. De Aisne scheidt ons nog even van de Camping Val de L’Aisne. Een mooie groene camping van 22.5 hectare. Midden op de camping ligt een meertje (2 ha.), waar je kunt zwemmen. Voor visliefhebbers is er ook een gedeelte beschikbaar om hun hengel uit te gooien. Als we een bruggetje tegenkomen steken we de Aisne over en leggen het laatste stuk terug naar Blier af over de Camping, die nu bijna uitgestorven is. Buiten de slagboom staan we ook meteen in de Rue Croix Henquin, terug op Ferme de Blier.

© L.A.W.V.VIA-VIA
Blier - Wegwijzer
Charles Aerssens

Deze wandeling is met de grootst mogelijke zorg samengesteld. Maar ten aanzien van wijzigingen of onvolledigheden in de tekst kan geen aansprakelijkheid worden aanvaard.

KAARTEN:

- TopoKaart NGI 1:25 000, 55 / 1-2 Durbuy - Mormont
- TopoKaart NGI 1:25 000, 55 / 5-6 Hotton - Dochamps
- Wandelroute uitgezet in eigen beheer "Via-Via"




Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Aangepast op 19-10-2015 door C.P.J. Aerssens